بررسی ارتباط چهار پلی مورفیسم در ژن tnp۲ با روند اسپرماتوژنز و ایجاد ناباروری مردان

در اسپرماتوژنز انسان، پروتامین­ها به عنوان پروتئین­های متصل شونده به dna اسپرم جایگزین هیستون­ها می شوند. برای تمایز و بلوغ اسپرم جایگزینی هیستون­ها با پروتامین­ها ضروری است. آسیب در ژن­های کد کننده پروتامین­ها می­تواند منجر به تخریب اسپرماتوژنز و عدم تشکیل اسپرم کامل شده و در نتیجه سبب ناباروری مردان گردد. در این تحقیق به بررسی حضور چهار پلی مورفیسم در ژن tnp2 از ژن­های خانواده پروتامین­ها و ارتباط آن با ایجاد ناباروری ادیوپاتیک در مردان ازواسپرمی و الیگواسپرمی ایرانی پرداخته شده است. حضور چهار پلی­مورفیسم t1019g،g1272c، g deletion at 1036 and 1046در ژن tnp2، پس از استخراج dna از نمونه خون 96 مرد ازواسپرم و اولیگو اسپرم با ناباروری ادیوپاتیک و 100 نفر گروه کنترل با روش pcr-rflp و pcr-sscp بررسی شد و سپس با روش sequencing نتایج تایید شد.فراوانی ژنوتایپ cc از پلی­مورفیسم g1272c بین گروه بیمار و کنترل تفاوت نشان داد ولی با آنالیز آماری اختلاف معنی­دار بین حضور این پلی­مورفیسم در مقایسه گروه بیمار با کنترل مشاهده نشد (p>0/05). همچنین پلی مورفیسم­های t1019g و  g deletion at 1036 and 1046در هیچ یک از گروه بیمار و کنترل مشاهده نشد. مقایسه نتایج این تحقیق با مطالعات انجام شده در این زمینه نشان داد که بین حضور این چهار پلی­مورفیسم بررسی شده در ایجاد ازواسپرمی و اولیگواسپرمی با ناباروری ادیوپاتیک در جمعیت مردان ایرانی ارتباط معنی­داری وجود ندارد.